IP Routing Nedir? (Yönlendirme)

Routing farklı network’ler üzerinde yer alan bir DTE’in farklı bir ağ üzerinde bulunan başka bir DTE ile nasıl ve hangi yollar üzerinden haberleşeceğine karar verirken kullanılan yöntemdir. Yönlendirme işleminin nasıl yapıldığını öğrenebilmek için IP (Internet Protocol) paket yapısını anlamak gereklidir. IP katmanı daima, sistemin bir ağa bağlı olduğunu varsayar. Ethernet tabanlı bir ağ üzerinde sadece karşı istasyonun Ethernet adresini bilmek yeterli olduğu için her şey çok kolaydır. Eğer bilgiler farklı ağlar üzerindeki noktalara gönderilmek istenirse sorgulamalar başlar. Bir ağ üzerinden farklı bir ağ üzerine geçecek bilgi trafiğini kontrol etmek, onu yönlendirmek görevi genel olarak geçiş yolu aygıtlarına (gateway) aittir. IP protokolü kullanan ağlarda IP yönlendirme işlevini yerine getiren ağ cihazlarına yönlendirici (router) adı verilir. Ağdaki iletişim kuralları, protokollerde düzenlenir. Örneğin, aynı dili kullanan insanlar, nasıl birbirlerinin dediklerini anlayabiliyorlar ise iletişimde de aynı kuralları (protokolleri) kullanan ağ cihazları birbirleri ile haberleşebilirler. Bilgisayarlar aynı ya da uyumlu protokolleri kullanıyorlarsa birbirleriyle iletişim kurabilir. Yönlendirme, bilgi paketlerinin yönlendirme tablosunda yer alan IP bilgilerine göre uygun yol seçilerek geçirilmesidir. Yönlendirme protokolleri ise bu tabloların oluşturulmasında bilgi değişimini sağlayan programlardır. Yönlendirme protokolleri, ağ içindeki veri yolunu belirlemeden ve yolun bağdaşmasından sorumludur. Yönlendiriciler, yönlendirme protokollerini kullanarak hangi ağların erişilebilir durumda olduğunu belirtir. Bu ağlara erişip kullanılacak en iyi yolu kararlaştırmak için aralarında bilgi alış verişinde bulunur. Bu nedenle yönlendirme protokolleri, ağ içindeki yönlendiricilerin yerlerini belirlemek için gereklidir ve sadece yönlendiriciler arasında kullanılır. Protokoller İç ve Dış olarak iki kısma ayrılmıştır. İç protokoller büyük olmayan özel ağ içindeki yönlendiriciler arasında kullanılırken dış protokoller birbirinden bağımsız ve geniş ağlar arasındaki yönlendiriciler üzerinde programlanır. Yönlendirme protokolleri ile yönlendirmeli protokoller genellikle karıştırılır ancak, farklı tanımlardır. Yönlendirme protokolleri dinamik yönlendirme tablosu oluşturmak için kullanılan RIP,OSPF, EGP, IGP, BGP protokolleri, yönlendirmeli protokoller ise IP,IPX,DEC net, Apple Talk dur.

Yönlendirilmiş Protokol (IP)

İnternet protokolü (IP), ağ adreslemesinde kullanılan düzendir. IP, iki DTE’in üzerinde tanımlı paketlerin yönlendirilmesini sağlayan bağlantısız bir protokoldür. IP, yönlendirme protokolü üzerinde veri için en etkili yönlendirmeyi belirler. TCP katmanına gelen bilgi, segmentlere ayrıldıktan sonra IP katmanına yollanır. IP katmanı, kendisine gelen TCP segmenti içinde ne olduğu ile ilgilenmez. Sadece kendisine verilen bu bilgiyi ilgili IP adresine yollamak amacındadır. IP katmanın görevi bu segment için ulaşılmak istenen noktaya gidecek bir “yol” (route) bulmaktır. Arada geçilecek sistemler ve geçiş yollarının bu paketi doğru yere geçirmesi için kendi başlık bilgisini TCP katmanından gelen “Segment”e ekler. TCP katmanından gelen segmentlere IP başlığının eklenmesi ile oluşturulan IP paket birimlerine datagram adı verilir. İnternet Protokolü TCP katmanından gelen veriyi gideceği adrese ulaştırma sırasında sadece veriye IP başlığını ekleyip yollar. IP alıcının bu veriyi kabul edeceği konusunda hiçbir kontrol yapmaz. Bunun yanında alınan “Datagram”ların sıralanması ve hata kontrolü gibi işlemleri bir üst katmana bırakır. İnternet Protokolü‟nün bu özelliğinden dolayı bağlantısız protokol olarak tanımlanır. OSI modelinde bilgi akışı başladığında veri her katta işlenir. Her bir katmanın görevi bir üst katmana işlenecek veriyi sağlamaktır. Verinin iletimi üst katmandan alt katmana doğru olur. Gönderilen verinin kablo ile iletimi fiziksel katman tarafından gerçekleştirilir. Veri, bir katmandan diğerine iletilmeden önce paketlere bölünür. Paket, bir aygıttan diğerine veri aktarmada kullanılan bir birim veridir. Her katmanda pakete ek bilgiler (format ya da adres) eklenir. Verinin iletimi üst katmandan alt katmana doğru olur. Verinin kablo ile iletimi fiziksel katman tarafından gerçekleştirilir. Diğer bilgisayarda ise önce fiziksel katman ile karşılanan veri üst katmanlara doğru hareket eder.